Wydawca treści
Oferta łowiecka
Obszar Dolnego Śląska jest bardzo atrakcyjny ze względu na walory łowieckie. Sprzyja temu zarówno charakterystyka przyrodniczo-leśna naszego regionu jak również fakt, iż spotkać tu można niemal wszystkie gatunki występujących w Polsce zwierząt łownych.
Obecnie szacujemy, że na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych we Wrocławiu bytuje, oprócz zwierzyny drobnej, około: 24 tys. jeleni, 2,5 tys. danieli, 67 tys. saren, 8 tys. dzików i 1,5 tys. muflonów.
W sezonie łowieckim 2021/2022 pozyskano następujące ilości zwierzyny grubej: 10,9 tys. jeleni; 0,6 tys. danieli; 20,2 tys. saren; 0,4 tys. muflonów i 35,3 tys. dzików.
Powierzchnia Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych we Wrocławiu podzielona jest na 353 obwody łowieckie. Ich łączna powierzchnia to ponad 1,7 mln ha w tym ponad 0,5 mln hektarów lasu. Koła Łowieckie dzierżawią 339 obwodów łowieckich. Pozostałe 14 obwodów wchodzi w skład ośrodków hodowli zwierzyny. Z tej liczby, w zarządzie Lasów Państwowych pozostaje 10 obwodów łowieckich tworzących 9 ośrodków hodowli zwierzyny. Ich łączna powierzchnia to blisko 119 tys. ha, w tym około 75 tys. ha lasów. Gospodarkę łowiecką realizuje tam 11 nadleśnictw: Bardo Śląskie, Jawor, Jugów, Lądek Zdrój, Legnica, Milicz, Pieńsk, Ruszów, Świdnica, Złotoryja i Żmigród. Ponadto, na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych we Wrocławiu, funkcjonują 3 obwody łowieckie zarządzane przez Zarząd Okręgowy Polskiego Związku Łowieckiego we Wrocławiu i 1 obwód w zarządzie Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Pozostałe 17 obwodów łowieckich położonych na Dolnym Śląsku położonych jest na terenie innych Regionalnych Dyrekcji Lasów Państwowych.
W ośrodkach hodowli zwierzyny Lasów Państwowych realizowane są podstawowe cele łowiectwa rozumianego jako integralny element gospodarki leśnej.
Należą do nich:
• prowadzenie wzorcowego zagospodarowania łowisk,
• wdrażanie nowych osiągnięć naukowych i praktycznych z zakresu łowiectwa,
• odtwarzanie populacji zanikających gatunków zwierząt,
• hodowla rodzimych gatunków zwierząt łownych,
• prowadzenie szkoleń z zakresu łowiectwa.
Szczególnym osiągnięciem leśników, zrealizowanym w ośrodku hodowli zwierzyny, jest przywrócenie obecności głuszca w Borach Dolnośląskich. Dwadzieścia lat temu gatunek ten, niemal przestał występować na naszym terenie. Wieloletnie prace, podjęte na terenie nadleśnictw Ruszów i Pieńsk, z inicjatywy byłego Nadleśniczego Nadleśnictwa Ruszów Pana Janusza Kobielskiego, zaowocowały utworzeniem stabilnej dzisiaj populacji.
Obecnie realizowany jest również program, którego celem jest zachowanie i wzmocnienie populacji cietrzewi.
Innym przykładem skutecznych przedsięwzięć podejmowanych przez dolnośląskich leśników w ośrodkach hodowli zwierzyny Lasów Państwowych jest osiągnięcie zdecydowanej poprawy jakości osobniczej populacji muflonów w Górach Sowich i w Nadleśnictwie Jawor. Dzięki szybkiemu zdiagnozowaniu przyczyny niekorzystnego zjawiska, którym okazał się tak zwany chów wsobny, i przeprowadzeniu na szeroką skalę akcji wsiedlenia do środowiska muflonów niespokrewnionych, problem został zażegnany.
fot. Rafał Łapiński
Niestety, istnieje zagrożenie, że muflony znikną z dolnośląskich lasów na skutek presji ze strony wilków. Wobec tego drapieżnika, którego liczba wciąż niewątpliwie wzrasta i nie jest
w żaden sposób kontrolowana, muflony są bezbronne. Praktycznie niemal cała ich krajowa populacja skoncentrowana jest na Dolnym Śląsku. Trzeba przy tym pamiętać, że muflony choć są w naszym kraju gatunkiem obcym, sprowadzonym przez człowieka, żyją tu od ponad 100 lat, nie wchodząc w kolizję z rodzimą fauną. Stały się wręcz znakiem rozpoznawczym nie tylko dolnośląskich lasów ale także powiatów i gmin położonych w okolicach Gór Sowich.
Łowiectwo w Lasach Państwowych stanowi istotny dział gospodarki leśnej.
Zgodnie z zasadami regulującymi gospodarkę finansową w Lasach Państwowych, działalność łowiecka musi się samofinansować. Aby umożliwić realizację programów, których przykładami są wspomniane wcześniej prace nad przywróceniem kuraków leśnych i zniwelowaniem efektów chowu wsobnego u muflonów, niezbędne jest komercyjne sprzedawanie polowań i tusz zwierzyny. Łącznie w naszych ośrodkach hodowli zwierzyny organizuje się w każdym sezonie kilkaset osobodni polowań zbiorowych i kilka tysięcy indywidualnych wyjść na polowania dla myśliwych z kraju i zagranicy.
Porównując wpływy z tytułu działalności łowieckiej, z kwotami uzyskiwanymi ze sprzedaży drewna zauważymy, że jest to wielokrotnie niższa wartość. Generowanie maksymalnych zysków ekonomicznych nie stanowi jednak istoty łowiectwa. Las to przede wszystkim niezwykle skomplikowany ekosystem, którego częścią są również dziko żyjące zwierzęta, w tym również łowne. Gospodarka leśna jest elementem wielofunkcyjnego leśnictwa. Podstawowym i niezwykle ważnym jej zadaniem jest uzyskanie równowagi pomiędzy zachowaniem trwałości lasu, a potrzebami egzystujących w nim populacji zwierząt. Łowiectwo jest tym działem leśnictwa, który z jednej strony poprzez racjonalne gospodarowanie zwierzyną, z drugiej zaś dokonywanie przemyślanych zmian w środowisku jej bytowania, ma na celu osiągnięcie oczekiwanej homeostazy.
Obecnie owa równowaga jest zaburzona. Od dłuższego czasu stwierdzamy nadmierną liczebność jeleni oraz lokalnie saren. Przekłada się to na, zbyt wysokie na wielu obszarach, zagęszczenie zwierzyny utrudniające proces odnawiania lasu.
Wygłaszany często pogląd, jakoby bez wszechobecnego wpływu człowieka, wszystkie elementy ekosystemów, w tym rośliny i odżywiające się nimi zwierzęta, funkcjonowały na zasadzie samoregulującego się układu, jest utopią. Po pierwsze, aby rzeczywiście zweryfikować ów pogląd należałoby poza łowiectwem, zaprzestać również wszelkiej gospodarki przemysłowej, leśnej, rolnej i rybackiej. Także, wstrzymać urbanizację i rozwój obszarów wiejskich. Po wtóre, nikt nigdy nie dowiódł, że kiedykolwiek wcześniej istniało w naturze takie zjawisko jak „równowaga ekologiczna” Oczekiwanie, że człowiek sam będący również częścią ekosystemu przestanie weń ingerować nie jest racjonalne.
Zachowując racjonalność, trzeba zatem działać.
Ważnym obecnie zadaniem gospodarki łowieckiej jest sporządzenie Wieloletnich Łowieckich Planach Hodowlanych, a następnie ich rzetelna realizacja. Liczymy tu na aktywność myśliwych. Bez ich zaangażowania przedsięwzięcie to nie może się udać. Tylko pełne wsparcie ze strony kół łowieckich i zrzeszonych w nich myśliwych pozwoli nam za dziesięć lat z satysfakcją rozliczyć się z wykonanej pracy. Rozumiemy przez to, zachowanie dobrej kondycji lasów w których zwierzyna wciąż pozostaje naturalnym i trwałym składnikiem.
Afrykański Pomór Świń
Odrębnym problemem jest przeciwdziałanie rozszerzeniu się zasięgu epizoocji afrykańskiego pomoru świń (ASF). Ta obecna w Polsce od 2014 r., groźna choroba świń i dzików została w 2019 r. przeniesiona do środowiska na teren Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych we Wrocławiu. Obecnie, podobnie jak w całym kraju, dążymy do maksymalnego zredukowania populacji dzików. Biorąc pod uwagę bardzo duży potencjał rozrodczy tego gatunku zwierząt – jest to zadanie niezwykle trudne.
Dzisiaj łowiectwo to przede wszystkim element zarządzania populacjami. Brak akceptacji społecznej dla łowiectwa nie sprzyja zwiększaniu się liczby myśliwych. Aby sprostać wyzwaniom, na przykład przeciwdziałaniu epizoocji ASF, myśliwych musi sukcesywnie przybywać. Trzeba o tym głośno mówić.
Kwatery łowieckie
fot. Estera Dąbrowska - nadleśnictwo Milicz
Dolny Śląsk obfituje w liczne atrakcje turystyczne, których nie brakuje również na terenach które znajdują się na obszarze ośrodków hodowli zwierzyny Lasów Państwowych lub w ich bliskim sąsiedztwie.
Do najbardziej znanych i wartych obejrzenia należą:
• Rezerwat przyrody „Stawy Milickie” (Nadleśnictwo Milicz i Żmigród),
• Park Krajobrazowy "Chełmy" (Nadleśnictwo Jawor)
• Śnieżnicki Park Krajobrazowy z położoną na jego terenie Jaskinią Niedźwiedzią (Nadleśnictwo Lądek Zdrój)
• Leśny Kompleks Promocyjny "Lasy Doliny Baryczy" (Nadleśnictwo Milicz i Żmigród)
• Park Krajobrazowy Gór Sowich (Nadleśnictwo Bardo, Świdnica i Jugów).
Na terenie Dolnego Śląska, Lasy Państwowe dysponują ujętymi w poniższej tabeli kwaterami łowieckimi:
Kwatera |
Adres |
Telefon kontaktowy |
Nadleśnictwo |
Telefon |
adres e- mail |
Michałów |
Michałów 54 |
Piotr Sawkowicz tel. 501 034 446 |
Złotoryja |
768 788 307 |
|
Siedmica |
Siedmica 5/1 |
Małgorzata Zięba – Wiechniak |
Jawor |
768 711 600 |
|
Bielawa |
Korczaka 12 |
Ilona Dąbrowska |
Świdnica |
748 552 333 |
|
Kubryk |
Kubryk |
Ireneusz Ziobroniewicz |
Milicz |
713 809 301 |
|
Ruszów |
Zgorzelecka 10 |
Marzena Czerkawska |
Ruszów |
757 714 338 |
|
Niezgoda |
Niezgoda 13 |
Beata Hańko |
Żmigród |
713 853 052 |
Wszystkie kwatery zapewniają komfortowe warunki wypoczynku w bezpośrednim sąsiedztwie lasu. Standardem są jedno, dwu lub trzyosobowe pokoje wyposażone w łazienki. Pobyt w naszych leśniczówkach daje możliwość uprawiania w ich pobliżu turystyki pieszej i rowerowej, wędkarstwa, jazdy konnej a zimą narciarstwa. Na terenie wszystkich ośrodków hodowli zwierzyny znajdziemy także niezastąpioną scenerię dla fotografii przyrodniczej. Zarówno amatorskiej jak i dla profesjonalistów.
Informacje na temat łowiectwa w Lasach Państwowych oraz możliwości korzystania z bazy noclegowej w leśniczówkach można uzyskać pod numerem telefonu: 71 377 17 47 oraz adresami email: adam.dziubacki@wroclaw.lasy.gov.pl lub pawel.nicpon@wroclaw.lasy.gov.pl
Najnowsze aktualności
Wkrótce rusza akcja „Wieniec”
Wkrótce rusza akcja „Wieniec”
Jest to już cykliczna akcja Straży Leśnej, prowadzona przy wsparciu sił Policji, Straży Granicznej oraz Państwowej Straży Łowieckiej.
Jej celem jest przeciwdziałanie i zwalczanie kłusownictwa oraz pozostałych przejawów tzw. szkodnictwa łowieckiego, kontrola legalności skupu i obrotu zwierzyną, a także egzekwowanie, głównie od osób trudniących się zbieraniem zrzutów poroży, zachowań zgodnych z obowiązującymi przepisami.
Działania strażników leśnych i pozostałych służb obejmą przede wszystkim patrolowanie terenów będących ostoją zwierzyny, obszarów zagrożonych kłusownictwem i odwiedzanych przez zbieraczy poroża. Podczas patroli będą sprawdzać czy zbieracze poroża nie wkraczają np. na tereny rezerwatów czy w miejsca objęte zakazem wstępu, czy swoimi działaniami nie płoszą zwierząt i nie narażają ich na stres. Przy okazji kontrolować będą czy w terenie nie są rozstawiane wnyki. Kontrole obejmą także punkty skupu dziczyzny i legalne pochodzenie mięsa.
Poroże to twarda, kostna struktura, którą noszą samce krajowych jeleniowatych. Im większe i okazalsze tym lepiej świadczy o sile oraz możliwościach reprodukcyjnych samca. Oprócz funkcji reprezentacyjnej służy także jako broń podczas walk byków o samice. Po zakończeniu okresu godowego jest ono zrzucane. Proces zrzucania poroża odbywa się co roku – samiec gubi stare poroże, a w jego miejsce wyrasta nowe.
Zrzutami nazywamy poroże zgubione przez sarny, łosie, daniele i jelenie. Przełom lutego i marca ta czas, kiedy jelenie pozbywają się starego poroża. Jednocześnie to czas kiedy do lasu ruszają „łowcy zrzutów”.
Zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem znalezione zrzuty możemy sobie zabrać jeśli zostały one znalezione na terenie lasów gospodarczych. Zbieranie zrzutów w rezerwatach i parkach narodowych jest nielegalne. Udając się do lasu na poszukiwanie zrzutów należy pamiętać również o miejscach, w których obowiązuje zakaz wstępu, mimo, że jest to las gospodarczy. Są to m.in. lasy do 4 m wysokości drzew czy tereny oznaczone jako „Ostoja zwierzyny”.
Nie wolno również tropić i płoszyć zwierząt aby zdobyć poroże. Niestety nie wszyscy zbieracze postępują etycznie. Tropią chmary jeleni, zmuszają je do ciągłego przemieszczania się co doprowadza do osłabienia zwierząt, którym i tak jest ciężko z uwagi na zimowe warunki i ograniczony dostęp do pożywienia.
O tym jak szukać zrzutów w lesie opowiada Zdobek w jednym z odcinków „Obliczy lasów: