Lasy w regionie Dolnego Śląska zajmują powierzchnię około 560 tys. ha. Około 93% z nich znajduje się w zarządzie RDLP we Wrocławiu. Pozostałe 7% to lasy prywatne, lasy gminne, lasy komunalne, lasy w Zasobie Agencji Nieruchomości Rolnych oraz lasy parków narodowych (1,7%).

Rozległy zasięg terytorialny wynoszący 18,9 tys. km² powoduje znaczne zróżnicowanie przestrzenne i przyrodnicze kompleksów leśnych. Ogółem lesistość RDLP we Wrocławiu wynosi blisko 29%. Lesistość w regionie waha się natomiast od 9% w nadleśnictwie Henryków, aż do 86% w nadleśnictwie Ruszów. Największe zwarte obszary leśne występują w północno - zachodniej części RDLP - są to Bory Dolnośląskie. Duże kompleksy leśne, lecz o zdecydowanie innym charakterze pokrywają górskie pasma Sudetów położone w południowej części zasięgu. Pozostały obszar, to przede wszystkim tereny o intensywnym zagospodarowaniu rolniczym - lasy występują tu w mniejszych i rozdrobnionych kompleksach.

Wg regionalizacji przyrodniczo - leśnej Polski lasy RDLP we Wrocławiu swoim zasięgiem obejmują obszar trzech krain: Wielkopolsko - Pomorskiej (III), Śląskiej (V) i Sudeckiej (VII). Zróżnicowanie geograficzne, klimatyczne i glebowe powoduje, iż w zasięgu RDLP we Wrocławiu występują wszystkie typy siedliskowe lasu charakterystyczne dla terenów nizinnych, podgórskich i górskich. Udział siedlisk nizinnych wynosi 58%, wyżynnych 14%, a górskich 28%. Bory iglaste pokrywają powierzchnię 16%, bory mieszane 28%, lasy mieszane 35%, zaś lasy liściaste i olsy 21%.

W strukturze lasów RDLP Wrocław dominują gatunki iglaste - stanowią one 72,3% powierzchni wszystkich drzewostanów. Gatunki liściaste zajmują natomiast 27,7% powierzchni. Do głównych gatunków lasotwórczych należą: sosna i modrzew - 47%, świerk - 25%, dąb, jesion, klon - razem 13%, brzoza i grab - 5%, buk - 5%, olsza - 3%. W lasach sporadycznie spotkać można także cały szereg innych gatunków drzew i krzewów stanowiących cenne biocenotycznie domieszki.

W strukturze klas wieku drzewostanów RDLP zauważalna jest dominacja II i III klasy wieku. Najmniejszy udział natomiast charakteryzuje najstarsze wiekowo klasy. Tego typu układ wynika przede wszystkim z dużego udziału powierzchni zalesionych po okresie wojennym. Nie bez znaczenia jest tu także znaczny udział powierzchni odnowionych w obszarze górskim Sudetów Zachodnich, wylesionym w efekcie klęski ekologicznej.

Według danych na rok 2012 r. zasoby drzewne RDLP Wrocław wynoszą 135 993 tys. m3 brutto, przeciętny zapas drewna na 1 ha wynosi 265 m3, a przeciętny wiek lasów w RDLP we Wrocławiu sięga 63 lata.

Produkcja surowca drzewnego odgrywa (i odgrywać będzie w przyszłości) istotną rolę w wielofunkcyjnej, trwale zrównoważonej gospodarce leśnej. Racjonalnie prowadzone użytkowanie, z wykorzystaniem naturalnych procesów przyrodniczych ma na celu dostarczenie odpowiedniej ilości dobrej jakości drewna. Podstawowym założeniem wykorzystania lasu jako odnawialnego źródła surowca drzewnego jest realizacja pozyskania na poziomie określanym potrzebami hodowlanymi i ochronnymi drzewostanów oraz zgodnie z zasadą trwałości lasów i zasadą zwiększania zasobów leśnych.

Ze względu na cykl produkcyjny i stadia rozwojowe drzewostanów pozyskanie drewna realizowane jest w tzn. użytkowaniu przedrębnym (czyszczenia i trzebieże w drzewostanach niedojrzałych) i użytkowaniu rębnym (cięcia w drzewostanach dojrzałych służące stworzeniu warunków wzrostu nowego pokolenia drzew). Ogólna wielkość pozyskania (tzw. etat użytkowania) w RDLP we Wrocławiu, będąca sumą etatów poszczególnych nadleśnictw, wynosiła wg stanu na 2012 rok 2 775 tys. m3 rocznie.

Zadaniem Lasów Państwowych jest prowadzenie trwale zrównoważonej gospodarki leśnej z uwzględnieniem wielofunkcyjnego charakteru lasu. Coraz szybszy rozwój cywilizacyjny pociąga za sobą coraz większe zapotrzebowanie na szereg pozaprodukcyjnych funkcji świadczonych przez lasy na rzecz społeczeństwa - głównie ekologicznych, rekreacyjnych i zdrowotnych. Lasy spełniające kryteria ochronności - glebochronność, wodochronność, ochrona cennych zasobów przyrody, ochrona zasobów genowych, ochrona aglomeracji miejskich i uzdrowisk czy funkcje obronne - uznawane są w drodze zarządzeń lub decyzji ministra właściwego do spraw środowiska za tzw. lasy ochronne. Na terenie RDLP we Wrocławiu aż 74 % powierzchni lasów zostało zaliczonych do kategorii lasów ochronnych.

Teren działania RDLP we Wrocławiu należy do obszarów kraju o znacznym stopniu uprzemysłowienia. Znajduje się tu szereg zakładów przemysłowych, których oddziaływanie na środowisko może prowadzić do osłabienia kondycji drzewostanów. Dodatkowym czynnikiem potęgującym niebezpieczeństwo uszkodzeń odprzemysłowych jest położenie geograficzne lasów RDLP we Wrocławiu - lasy regionu narażone są na oddziaływanie zanieczyszczeń powietrza pochodzenia transgranicznego.

RDLP we Wrocławiu szczyci sie posiadaniem dwóch międzynarodowych certyfikatów dobrej gospodaki leśnej.  Od 16 października 1998 r. jesteśmy w posiadaniu certyfikatu Forest Stewardship Council FSC, a od 27 kwietnia 2012 r. mamy prawo posługiwania się certyfikatem gospodarki leśnej PEFC (Programme for the Endorsment of Forest Certification). W obu przypadkach proces certyfikacji polega na dobrowolnym poddaniu lasów i zasad prowadzonej w nich gospodarki leśnej ocenie niezależnego audytora. Sam audyt polega na porównaniu i ocenie metod oraz skutków działań gospodarczych w leśnictwie dolnośląskim z międzynarodowymi zasadami, kryteriami i wskaźnikami dobrej gospodarki leśnej (np. w przypadku FSC opracowanymi przez Forest Stewardship Council - organizację skupiającą przedstawicieli instytucji środowiskowych i pozarządowych organizacji ekologicznych, reprezentantów leśnictwa, przemysłu drzewnego oraz instytucji certyfikujących z 25 krajów). Certyfikaty stanowią respektowaną przez światową opinię publiczną gwarancję, że pochodzący z lasów dolnośląskich surowiec drzewny pozyskiwany jest w sposób racjonalny, w wyniku prowadzenia prawidłowej, zgodnej z zasadami utrzymania trwałości i zrównoważonego rozwoju ekosystemów leśnych, gospodarki leśnej. Przy zwiększającej się świadomości ekologicznej społeczeństwa i rozumieniu znaczenia lasów dla człowieka i całego życia biologicznego Ziemi, certyfikacja gospodarki leśnej ma kluczowe znaczenie dla budowy zaufania i pewności społeczeństwa, że las jako źródło odnawialnego surowca naturalnego jest zagospodarowywany profesjonalnie, a dotychczasowy trend zwiększania zasobów leśnych zostanie utrzymany.